شعری از خسرو گلسرخی برای دیروز و امروز .
گيرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهايتان زخم دار است
با ريشه چه می کنيد ؟
گيرم که در سر اين باغ بنشسته در کمين پرنده ای
پرواز را علامت ممنوع ميزنيد
با جوجه های نشسته در آشيان چه می کنيد ؟
گيرم که می کشيد
گيرم که می زنيد
گيرم که می بريد
با رويش ناگزير جوانه ها چه می کنيد ؟...
سیرک محاکمات و شوی مبارزه با فساد
۴ سال قبل