من خويشاوند نزديک هر انسانی هستم که خنجری در آستين پنهان نمی کند . نه ابرو به هم می کشد، نه لبخندش ترفند تجاوز به حق و نان و سايبان ديگران است. نه ايرانی را به انيرانی ترجيح می دهد و نه انيرانی را به ايرانی...

من يک لر بلوچ کرد فارسم، يک فارسی زبان ترک، يک آفريقايی اروپايی استراليايی آمريکايی آسيايی ام ، يک سياه پوست زرد پوست سرخ پوست سفيدم که نه تنها با خودم و ديگران ، کم ترين مشکلی ندارم بلکه بدون حضور ديگران، وحشت تنهايی و مرگ را زير پوستم احساس می کنم .

من انسانی هستم در جمع انسان های ديگر بر سياره ی مقدس زمين که بدون ديگران معنايی ندارم.

احمد شاملو