حتا خودمان را برای زندگی

شعری از مریم هوله


نمی دانم شما هم هیچوقت دچار این احساس می شوید یا نه !

حس می کنم مدام دارم به تعویق می اندازم

با حمام کردن و خوردن وخوابیدن
جنازه ام را به تعویق می اندازم

با کنار آمدن و ترسیدن

کفر نکردن و سیگار نکشیدن

اقدام نکردن علیه امنیت ملی

با شعار ندادن و آدم نکشتن

الکل ِ کم و رژیم ِ سالم

دارم جنازه ام را به تعویق می اندازم

نمی دانم چرا دسته جمعی به این احساس دچار نمی شویم ؟

شاید به خاطر اینست که اجتماع بیشتر از یک نفر
غیرقانونی ست !

احساس کردن و نترسیدن
نکند جنازه ها را زنده می کند !

این مرگ ِ دسته جمعی را
نکند از به تعویق افتادن
نجات می دهد
که بکشد !

بکشد
این مرگ را بکشد
که چند روز
مثل آدم با هم زنده بمانیم !

مشروب بخوریم

ازدواج کنیم

و هرچیزی را که لازم بود بکشیم
برای زنده ماندن
حتا خودمان را !