بلوف اول
علی ناظر
جرج بوش در گزارش سالانه اش به ملت آمريکا، مردم ايران را خطاب قرار داده و مي گويد:
« امشب، اجازه دهيد من مستقيماً به شهروندان ايران بگويم: آمريکا به شما و کشور شما احترام می گذارد. ما به حق شما برای انتخاب آينده و به دست آوردن آزاديتان احترام می گذاريم. و ملت ما اميدوار است روزی يکی از نزديک ترين دوستان ايرانی آزاد و دموکراتيک باشد.»
جرج بوش در سال 2002 در موقعيت مشابهي، خطاب به مردم عراق گفت:
.America is a friend to the people of Iraq
Our demands are directed only at the regime that enslaves them and threatens us
آمريکا دوست مردم عراق است. طرف صحبت ما رژيمي است که به مردم عراق ستم، و ما را تهديد مي کند» (اکتبر 2002)نتيجهء آزاد سازي عراق را پس از 3 سال شاهد هستيم، نقض حقوق بشر مردم عراق توسط سربازان آمريکايي را هم ديده ايم، و دقيقا مي دانيم که منظور بوش چيست. اگر صدام تن به سازش مي داد، بي شک حمله اي صورت نمي گرفت، و بوش چشم مبارکش را بر نقض حقوق بشر توسط صدام حسين مي بست. اما صدام بدنعلي کرد، و بوش هم چهرهء واقعي خود را نمايان ساخت.
آنچه که به ايران و مردم ايران بر مي گردد، اين جملهء بوش است «ما به حق شما برای انتخاب آينده و به دست آوردن آزاديتان احترام می گذاريم » که شايان قدرداني است. مي گويند «گفتي باور کردم، اصرار کردي شک کردم، قسم خوردي فهميدم دروغ مي گويي». براي اينکه خداي نکرده کسي به گفته هاي جرج بوش شک نکند، و واقعا باور کند که به انتخاب مردم ايران احترام مي گذارد، تنها بايد دو کار انجام دهد:
1- به رايس بگويد که اسم مجاهدين را از ليست تروريستي خارج کرده، و حق دفاع مشروع را براي مردم به رسميت بشناسد.
2- فشار بر رژيم را محدود به اتمي شدن يا نشدن رژيم نکند، بلکه نقض حقوق بشر در ايران را هم در دستور کار شوراي امنيت قرار دهد.
بقيه کار ها و تغيير رژيم را خود مردم انجام مي دهند، چه رژيم اتمي باشد، چه نباشد.
سوال هميشگي اين است حال که جامعه بين المللي هم صدا شده است، جناح هاي رژيم يکپايه شده اند، چه مدت ديگر بايد طول بکشد که اپوزيسيون سرنگوني طلب متحد شود؟
علي ناظر – 13 بهمن 1384
