۵ مرداد : سالروز اعدامهای سال ۱۳۶۷

خاطرات اوين در دوران مخوف لاجوردی، قصه جلادانی که با وضو شکنجه ميکردند.

ايرج مصداقی در صدای آمريکا

چندی پس از ماجرای دوم خرداد، خبرنگار روزنامه ليبراسيون فرانسه، به انگيزه مصاحبه با شاملو به تهران آمده بود. فردای آن گفتگو به ديدن شاملو رفتم. اواسط مصاحبه خبرنگار ليبراسيون ميگويد نميتواند اين مصاحبه را چاپ کند، برايش گرفتاری درست ميشود. شاملو ميگويد: من اينجا زندگی ميکنم آنوقت برای شما گرفتاری درست ميشود؟
خبرنگار ميگويد: چند سال پيش مطلبی عليه جمهوری اسلامی در ليبراسيون نوشته وتا چند سال بعد نتوانسته ويزای ايران را بگيرد و چون يک خبرنگار است بايد بتواند رفت و آمد داشته باشد. بدين گونه گفتگو به اتمام ميرسد. شاملو گفت: "البته اين بيشتر بهانه بود. او از طرف آن روزنامه آمده بود تا از من نيز راجع به اين نمايش مسخره(نمايش دوم خرداد) تاييديه بگيرد ولی روند مصاحبه به گونه ای شد که ديد حرفهای من به کار روزنامه شان نمی آيد، پس بهتر ديد بساطش را جای ديگری پهن کند".

زمانی که برنامه هويت از تلويزيون جمهوری اسلامی پخش ميشد، دو بخش از برنامه به فحاشی و دروغ پردازی در باره شاملو پرداخته بود.
راديو بی بی سی، بخش فارسی با شاملو تماس گرفته بود تا راجع به اين برنامه مصاحبه کند. شاملو قبول نکرده بود با اين راديو مصاحبه کند. گفتم چرا با بی بی سی مصاحبه نکرديد؟ گفت:" اين راديو خودش هم چيزی است شبيه به برنامه هويت که امثال آيت الله بهنود پهلوی مشتريهای ثابت آن هستند. بروم با اين راديو در باره چه چيزی صحبت کنيم. تازه يکی به آدم فحش ميدهد ميگويد مادر قحبه، حالا آدم برود ثابت کند مادرش قحبه نبوده؟"

قسمتی از نوشته مسلم منصوری در باره نظريات احمد شاملو در باره دوم خرداد و ...

دست بردار از اين در وطن خويش غريب!!!

قاصدك! هان، چه خبر آوردي؟
از كجا، وزكه خبر آوردي؟
خوش خبر باشي، اما، اما
گرد بام و در من
بى ثمر مي‌‏گردى
انتظار خبرى نيست مرا
نه زياري، نه زديار و دياري، بارى
برو آن جا كه بود چشمى و گوشى با كس
برو آنجا كه ترا منتظرند
قاصدك!
در دل من همه كورند و كرند
دست بردار از اين در وطن خويش غريب
قاصدك تجربه‌‏هاى همه تلخ
با دلم مي‌‏گويد
كه دروغى تو، دروغ
كه فريبى تو، فريب
قاصدك! هان، ولى... آخر... اى واى!
راستى آيا رفتى با باد؟
با توام، آى ! كجا رفتي؟ آى...!
راستى آيا جايى خبرى هست هنوز؟
مانده خاكستر گرمى جايي؟
در اجاقى- طمع شعله نمي‌‏بندم - خردك شررى هست هنوز؟
قاصدك!
ابرهاى همه عالم شب و روز
در دلم مي‌‏گريند

مهدى اخوان ثالث

زنان برجسته !!! نظام آخوندی.

صدای «مريم رجوی» پژواک يکصد سال مبارزه حق طلبانه ملت ايران

مرتضی نامور

غرور وافتخار ملی دراجتماع عظيم وبی سابقه اقشارمختلف ايرانيان در 30 ژوئن(9 تير) در پاريس با ورود« مريم رجوی» به سالن به انفجار ابراز احساسات وشادي هم ميهنان آزاده تبديل شد وسخنان برحق او در باره مواضع اتحاديه اروپا در مورد مقاومت مظلوم ومشروع وعادلانه مردم ايران ، اشک شوق وافتخاربرچشمهای پير وجوان نشاند.

دهها هزارتن ازهموطنان با اجتماع پرشکوه خود دراين« کنگره » ملی شاخص وتبلور نماد استقلال وآزادی وحاکميت مردمی برعليه رژيم وحاميان بين المللی آن را به نمايش گذاشتند وبه همه جهان نشان دادند که ملت ايران سرزنده تر از هميشه پوزه و گٌرده رژيم ضد ايرانی ملايان را عليرغم تمام استمدادهای غيبی وعينی به آن به خاک خواهد ماليد وحق پايمال شده خود را از« حلقوم آخوندها» بيرون خواهد کشيد.
کلامهای آتشين و عدالتخواهانه « مريم » بارها وبارها گونه ها را ازشوق تر کرد و.موجب احياء شرف ايران وايرانی وعزت وافتخار ملی وسرکوب شده در سی سال گذشته توسط آخوندهای جنايتکار گرديد.

صدای « مريم » صدای صدها هزار شهيد راه آزادی دريک قرن تاريخ ايران است ، صدای زنان ستمديده ، صدای کارگران محروم ، صدای زندانيان سياسی ، صدای دانشجويان ، صدای کودکان خيابانی ، صدای مردمی که اوليه ترين حقوق فردی واجتماعيشان توسط ارتجاع مذهبی پايمال شده، صدای «مريم» صدای مجاهدين پاکبازيست که درطول چهار دهه بی وقفه وفترت « ازهمه چيزشان گذشتند تا همه چيز را برای خلق محبوبشان فراهم کنند».

رژيم وحاميان بين المللی اش با ديدن اين اجتماع عظيم قطعاً به خود خواهند لرزيد زيرا هر ناظری ميداند که آن مقاومتی که بعداز تحمل اين حد از فشار و « به زنجيرکشيده شدن بين المللی» قادر به بسيج پنجاه هزارنفردر اروپا باشد بی هيچ ترديد در خاک خود ودر ملاء اجتماعيش اين تعداد حداقل ضريب چند صد ميخورد ورژيم را با همه جناحهايش جارو خواهد کرد، البته اين همان درد بي درمان ولاعلاج آنهاست و« اتفاقاً» همين علت اصلی ابقاء آنان درليست بی اعتبار وغير قانونی تروريستی است.

«جرم» مقاومت مردم ايران اينست که در مقابل فشارها وسرکوبی ها واعدامها وشکنجه ها سرخم نميکند، « جرم» اين مقاومت اينستکه بند وبستهای ارتجاعی استعماری را با شعله های وجودش ميسوزاند وبي اعتبار ميکند ، « جرم » اين مقاومت اينستکه توانمند است ورژيم از او وحشت دارد، « جرم » اين مقاومت اينستکه رهبرپاکبازوهشيار و اعضاء فداکار و از خود گذشته دارد و بالاخره «جرم » اين مقاومت اينستکه به اين « جرائم » افتخار ميکند و هيچ کسی قادر نيست آنها را از ارتکاب به اين «جرم» باز دارد.

حال هرکه هرچه ميخواهد درمورد عدم وجود پايگاه اجتماعی مجاهدين ومقاومت در داخل ايران کاغذ سياه کند واز زبان اين و آن مزدور لغز آزاديخواهی و يا آيه ياًس و نا اميدی بخواند ، اما مقاومت سرفرازايران با تکيه به توانمندی اعجاز انگيز ستون فقرات خود يعنی مجاهدين خلق ابران و با عمل مشخص اجتماعی اين اراجيف را به باد فنا خواهد داد ، در همين رابطه «خداوندان اقتصاد ومماشات » دراتحاديه اروپا بدانند که هرچه توان دارند دست و پای اين مردم ومقاومت مشروعشان را به زنجيرتبانی با رژيم ببندند اما مردم ايران با الهام ازشاخصها وقطب نماهای خود در « اشرف» سوگند ياد کرده اند که خاک ايران زمين را ازلای ولوش آخوندهای جانی پاک کنند .

برگرفته از : ايران ليبرتی