در مردگان خود نظر می افكنيم با طرح خنده ای
و نوبت خود را انتظار می كشيم
بی هيچ خنده ای!!

عباس کيارستمی، فيلمساز گلخانه ای که جدای از توانايهايش، چندين بار در ادامه مماشات کشورهای اروپايی و مخصوصا فرانسه فيلمهايش فستيوالی شده بود، در يک مصاحبه در هفته گذشته گفته است : احمد شاملو با مرگش از يادها رفت چون شاعری حزبی! و سياسی بود ولی سهراب سپهری ماندگار است زيرا ...(نقل به مضمون).

اين خانم هم ديروز بدون توجه به اظهارات اين فيلمساز بزرگ ايرانی، فقط برای اينکه ظاهرا يک تو دهنی سياسی وحزبی به ايشان بزند، شعری از شاعرفراموش شده را در مقابل وزارت کشاورزی و در اعتراض به عدم رسيدگی مسؤلين به دلايل چهار سيل در طول چهار سال متوالی در استان گلستان را بر کاغذی نوشته بود و در دست گرفته بود.

شاملو در پاسخ به سوال «در باب سهراب سپهری نظرتان چیست؟» می‌گوید: «...زورم می‌آید آن عرفان نابه‌هنگام را باور كنم. سر آدم‌های بی گناه را لب جوب می‌برند و من دو قدم پایین‌تر بایستم و توصیه كنم كه ”آب را گل نكنید!“ تصور می‌كنم یكی‌مان از مرحله پرت بودیم، یا من یا او. ...دست كم برای من ”فقط زیبایی“ كافی نیست...»

قهرمان صلح نوبل

مرا ببین!

چیزی بگو

اندکترین سخن
سکوت را به سُخره گرفتن است
وقتیکه سنگ حتی
فریاد برلب آورده ازهجوم شب
چیزی بگو!
برگردنت مدالی آویختند
و برگردنم طناب
تا به سازشمان کشند.
با لبخندی به حجم مردمم و وسعت میهنم
ساده چون نسیم
اما بزبان تمام ساکنین زمین
گفتم « نـــــــــــــــــه»
حال که به زانو نشاندمشان
تو نیز
چیزی بگو!
نه بخاطر احساسی،عاطفه ای یا انسانی
بخاطر آن مدال
بخاطر گرفتن جایزه ازدستان ژاک شیراک
چیزی بگو!
نه بخاطر نجات من
بلکه بخاطر خودت
که باور کنم
آنگونه که می بینمت
چندان هم ذلیل نبوده ای
چندان هم با سکوتت
درقتل من دخیل نبوده ای
آی مردم
تــوجـــه تـــوجــــه
قهرمان صلح نوبل می خواهد چیزی بگوید
بشنوید:
مردم بپا بپا بپا
برای نجات زندانیان گوانتانما
*****
جلاد وقتش رسیده است
بکِش طناب مرا!

امیر کارگر

برگرفته از سايت : جُنگ خبر

پروازشماره بی شرفها
م.ت. اخلاقي

جمعه ٣ اوت سال ٢٠٠٧ میلادی برابربا ١٢مرداد سال ١٣٨٦شمسی ،در فرودگاه بین المللی ژنو منتظر همسر روسی دخترخاله ام بودم که متوّجه شدم هواپیمایی ازایران بامشخصّات زیر:

شماره پرواز : IR735
اسم هواپیما : AIRBUS A310-3003
ساعت پرواز از ایران : ١١٫٤٥به وقت ایران(برابربا ١٠٫٢٠به وقت سویس)

ساعت رسید به ژنو : ١٥٫٢٥

به زمین خواهد نشست .از روی کنجکاوی واینکه نام ایران را برخود داشت به آن حسّاس شدم .
هواپیما با کمی تأ خیربه زمین نشست .

با دوچشم خودکه مانند دو رادار چرخان،دربدربه دنبال ًماکسیم ًمیگشتم،ناگهان چشمانم به ٢ پناهنده سیاسی وفرزندان بیگناهشان که ازایران برمیگشتند (برای گرفتن ًپناهندگی سیاسیً ، زمین وزمان را بهم ریخته بودند) افتاد .

یک قلم : سازمانشان برایشان کلّی هزینه وکیل خصوصی بهاء کرده بود .
قلمی دیگر : ازپناهنده گان سیاسی دیگر دارای جواب مثبت ،کلّی امضاء جمع کرده بود که این آقا وخانم ،فعّال سیاسی ونظامی بوده اند، وچنانکه دولت مربوطه آنها را به ایران ارسال کند،خود وهمسرش حدّاقلً اعدامً خواهند شد، وبچّه هایشان ًیتیمً !؟

یکی از این دو زوج که نام ًسیدالشهدا ًرا یدک میکشد، وهمسر ًمعصومش ً را درپشت سربدنبال خود داشت،درحال وهوای خاطره های عمّه اش که او را در ایران جاگذاشته بود، غوطه ور بودکه ناگهان چشمانش برمن افتاد .
عکس العملش چه بود ؟
به نظرشما، همه انسانهای با شرف،آیا حدّاقل سرش را ازشرم پایین انداخت ؟
نه ! ؟
بجای اینکه اینکار را بکند،با کمال بیشرمی ودریدگی سیاسی ،ومثل یک ًخنّاسً که بگوید:
به توچه، من به هرکس دلم میخواهد میدهم، به من ذل زد!؟
فقط نگاهش میکردم،که ناگهان دیدم ًخوشنامیً که همشهری ورفیقش بود(پناهنده سیاسی دیگر)،درمحلّی ازفرودگاه درانتظاراین پیشمرگه ً بود، وخندان که این تست هوشش جواب مثبت داده .
مات ومبهوت وغرق درحیرت از این همه بیشرمی،که ناگهان مردی برشانه ام زد،وبه زبان فرانسه، با لهجه ایرانی ازمن پرسید :
ببخشید،این مسافران چه شماره پروازی هستند ؟
بی اختیاربه او گفتم :

پرواز شماره بی شرفها .
باکمال پوزش ازهمه مسافران باشرف پرواز شماره IR735
روشن شد چرا واژه مقدّس ً پناهنده سیاسی ً در حال غروب کردن است

١٤مرداد ١٣٨٦

برگرفته از : سايت ديدگاه